در بعضی از رشته های دانشگاهی،کسب تجربه در کنار فراگیری علم و کاربردی کردن مطالب نظری در عمل قبل از فارغ التحصیلی مهم و ضروری است.از جمله این رشته ها می توان به پزشکی،مددکاری اجتماعی،پرستاری و ... اشاره کرد.

همان طور که رشته پزشکی دانشجویان پس از فراگیری مباحث نظری دوران اینترنی یا رزیدنتی خود را در مراکز آموزشی و درمانی می گذرانند و این دوران در کسب تجربه و استفاده مناسب تر از مهارتها و دانش آنان نقش قابل توجهی دارد،در مددکاری اجتماعی نیز با توجه به ماهیت شغلی و وظایفی که بر عهده مددکاران در مؤسسات مختلف قرار دارد،کارورزی چنین نقشی را ایفا می کند.هرچقدر کیفیت کارورزی بهتر باشد توانایی و تجربه و آمادگی دانشجو برای ارائه خدمات مناسب تر بعد از فارغ التحصیلی بیشتر و بهتر خواهد بود.

در کتاب کاربرد مصاحبه و گزارش نویسی در مددکاری اجتماعی در تعریف گزارش نویسی چنین نوشته شده است:"عبارت است از نوشتن یا نگارش هر آنچه را که دیده شده است.حقایق مورد مشاهده،اطلاعات گرفته شده،مسائل موجود،علل آن ها،اتفاقات و رویدادها،در بعضی موارد تاریخچه زندگی و شرح حال افراد،گاهی به اختصار و گاهی به طور کلی جهت ارائه به سازمان و یا مؤسسه ای که علاقه مند به مطالعه مطلب گزارش شده هستند."

 

دانشجویان کارورزی با توجه به نوع کارورزی،خدمات زیر را ارائه می دهند:

 

کارورزی فردی(کار با فرد)Individual  Training  

دانشجو به افرادی که دارای مشکل یا نیاز هستند به صورت فردی (جداگانه)خدمات ارائه می کند.

کارورزی گروهی(کار با گروه) Group  Training  

دانشجو به تعدادی از افراد که دارای مشکل / نیاز مشترک هستند به صورت گروهی(با تشکیل گروه)خدمات ارائه می کند.

کارورزی جامعه ای(کار با جامعه)Community  Training  

دانشجو به تعدادی از افراد (بیش از گروه)دارای مشکل / نیاز مشترک که در یک مؤسسه یا منطقه حضور دارند خدمات ارائه می کند.

برگرفته از کتاب"راهنمای سرپرستی و کارورزی درمددکاری اجتماعی "-نوشته سید حسن موسوی چلک